Dag 3: donderdag, de dag van de hamer
07.00u: wakker van een boel lawaai. Wat is er aan de hand? De 4daagse nu al hier? Oh nee, het zijn de bouwvakkers die bezig zijn met de nieuwe gebouwen naast ons. We kunnen nog even slapen. 08.00u: weer wakker, deze keer van de telefoon.
Oké dan zullen we ook maar opstaan. De week van de chemo hebben we het steeds rustig aan gedaan en dat betekent ook: ’s avonds vroeg naar bed en ’s ochtends wat later eruit.
Henny werkt na het ontbijt de op één na laatste portie pillen naar binnen. Het is aftellen nu!
In de lunchpauze gaan we even naar de festiviteiten van de 4daagse-doorkomst in Groesbeek. Als we de deur opendoen komt het kabaal ons al tegemoet. We hoeven er maar onze straat voor uit te lopen om midden in het centrum te komen. Het is druk met wandelaars en met publiek. De burgemeester staat in de hoogwaardigheidsbeklederstent (leuk woord toch?) te zwaaien en handen van wandelaars te schudden. In de tent ernaast zit het harmonie-orkest van de Duitse Landmacht te spelen. Wij strijken even neer op een terrasje er tegenover, we drinken een frisje en treffen ook nog een ons bekende wandelaar.
Nadat we voldoende van de sfeer geproefd hebben, gaan we weer naar huis.
We kunnen nog wat werken, maar om 17.00u heeft Henny het helemaal gehad. Net als bij veel 4-daagse wandelaars komt er een moment dat het moeilijk wordt. In wandeltermen heet dat ‘de man met de hamer tegenkomen’. De chemo eist zijn tol. We gaan lekker languit op onze zonnebedden op het balkon. De rust in het dorp is weergekeerd, want alle wandelaars zijn inmiddels in Nijmegen.