Vandaag, 16 januari 2024, is het exact 10 jaar geleden dat de huisarts belde met de uitslag van m’n bloedonderzoek. Hij vroeg eerst of ik direct langs kon komen. Maar ik was in Rotterdam aan ’t werk. Toen vertelde hij het via de telefoon: de hoeveelheid witte bloedlichaampjes is zo hoog dat we vermoeden dat het om leukemie gaat. Ik was even de consultingkamer uit gelopen en stond gelukkig tegen de printertafel aangeleund, want het was alsof de benen onder me vandaan getrapt werden.
Direct daarna met José gebeld en tja… hoe zeg je dan dat je leukemie hebt…
Bij het weggaan nog even langs onze IcT-directeur gelopen en haar kort uitgelegd wat ik net had gehoord. Zij zei: “Henny, wij zijn goed voor onze mensen, ook voor externen. Werk thuis als het moet, kom naar Rotterdam als je kunt, maar onderzoek en behandeling is nu het allerbelangrijkst.”
Op de terugweg belde de huisarts: ik kon 24 december voor een intake bij de hematoloog terecht.
Nu zijn we 10 jaar verder. De chronische leukemie houdt zich mooi rustig. Wij nemen een gebakje bij de koffie.
Vier het leven🥂
& groet Henny
