Het laatste bericht dat we op onze website toevoegden is alweer ruim twee jaar geleden. Tijd voor een korte update.
Inmiddels zijn we alweer vijf controles bij de hematoloog verder. Die afspraken vinden inmiddels nog maar 1x per zes maanden plaats.
De laatste controle was op 19 juni 2019 en alles gaat nog steeds goed! Met een HB van 10,1 en de leukocyten op 4,1 met een goede onderverdeling. Alleen de trombo’s wat aan de lage kant, maar dat is vergelijkbaar met eerder en blijkbaar ‘normaal’ voor Henny’s bloed.
De komende maand gaan we lekker op vakantie naar de Canarische eilanden. Daar waren we ook net geweest in 2014, voordat Henny bij de hematoloog terecht kwam. Inmiddels zijn we vijf jaar verder dus, het eerste leukemie-jubileum 😉
De immuno- en chemotherapie hebben tot nu toe vier klachtenvrije jaren opgeleverd. Henny gebruikt geen medicatie en voelt zich verder eigenlijk heel gezond. Wij hopen dat deze situatie nog lang zo blijft.
Toch blijft elke controle spannend, want ja, er komt een keer een moment dat de CLL hem weer te pakken neemt.
Gelukkig komen er steeds betere medicijnen beschikbaar voor leukemie, dus voorlopig voldoende opties om het onder controle te houden.
Morgen staat het bezoek aan de hematoloog in de agenda. Maar deze avond heeft Henny opeens hevige pijn in zijn buik. Het lijkt op een niersteenaanval, zoals hij al vaker gehad heeft. Nadat hij eerder op de dag al wat paracetamolletjes slikte omdat hij zich niet helemaal lekker voelde, neemt hij ’s avonds ook nog wat naproxen. Deze pijnstillers – waar ik niet zo’n fan van ben – helpen meestal het beste. Gelukkig neemt na een poos de pijn af, waarmee ons dilemma ‘dokter bellen of niet’ vervalt. Hierna slaapt hij gewoon lekker de hele nacht door.
Het is alweer mei, de tijd vliegt! We werken, slapen, eten, drinken en gaan af en toe lekker uit. Vorige maand een heerlijke vakantie gehad, samen met vrienden, op Lanzarote. Alles kan gewoon en het is net of dat beest, genaamd leukemie, er niet meer is.
Ons Cuba avontuur ligt alweer enkele weken achter ons. We maakten een bijzondere reis door een bijzonder land. De natuur is er prachtig en het weer ook, met een temperatuur van rond de 28 graden overdag en ’s nachts 21 graden. Elke dag rond een uur of drie kwam er een regenbui, vandaar dat alles er groen is.
Maar er is veel armoede en vergane glorie! Sinds de revolutie is alles van de staat, dus veel mensen voelen zich niet verantwoordelijk voor bijv. onderhoud van hun huis. En door het jarenlange handelsembargo wás/is er ook niet veel materiaal voorhanden. Dat was ook merkbaar aan een aantal hotels waar we sliepen. Bij eentje waren bijvoorbeeld de muren zwart van de schimmel. Nou ik kan je zeggen dat dat niet lekker slaapt in die vieze lucht!
Maar hoeveel armoede er ook is, de bevolking leeft met en van muziek en dans. Overal zag en hoorde je die typisch Cubaanse muziek, live gespeeld in restaurants, bars, maar ook gewoon op straat. Geweldig!
We hadden een leuke gids die mooie verhalen kon vertellen. Grappig was dat hij zijn verhalen telkens met verkleinwoordjes doorspekte. Zo zie je op de foto een schoolklas in “een kleine dorpje”, maar er waren bijvoorbeeld ook “hele grote parkjes”. Al met al hebben we veel meegemaakt, gezien en ervaren. Toch gaan we de volgende keer weer een iets relaxter uitstapje kiezen! Aan het einde van de reis waren we eigenlijk aan vakantie toe. 😉