Op de avond van 7 januari moet Henny 2 dulcolax innemen, ter voorbereiding op de CT-scan op de 8e. Gelukkig valt het resultaat van die laxeerpillen wel mee qua buikkramp. De volgende ochtend mag hij nog wel een licht ontbijtje gebruiken, maar niets meer eten in de vier uren voor het onderzoek (dat in de middag zal plaatsvinden).
We moeten drie kwartier voor het onderzoek aanwezig zijn, in verband met het drinken van de contrastvloeistof. Bij aankomst krijgt hij twee grote bekers met het verzoek deze verspreid over een half uur op te drinken. Het is waterig met een licht zoete smaak.
Als hij naar binnen geroepen wordt, blijf ik op de gang wachten.
Eerst brengt de verpleegkundige een infuus aan, waardoor een ander soort contrastvloeistof door middel van een op afstand bedienbare pomp wordt toegediend, tijdens de scan. “Je voelt eerst je lippen warm worden”, zegt de verpleegkundige “en daarna stroomt die warmte snel door je lijf naar beneden. Halverwege heb je het gevoel dat je moet plassen, maar dat is niet zo”. “Inderdaad een bijzonder gevoel in mijn scrotum”, zei Henny na afloop.
Wat is een CT–onderzoek?
CT staat voor computer tomografie. Bij een CT–onderzoek wordt er met behulp van röntgenstralen en contrastvloeistof, dunne dwarsdoorsneden van het te onderzoeken lichaamsdeel gemaakt. Deze foto’s geven informatie over de vorm, structuur en ligging van de inwendige organen of weefsels in het te onderzoeken lichaamsgebied. Om een goede afbeelding van de buik te krijgen zijn verschillende contrastmiddelen nodig.
Het onderzoek is volkomen pijnloos. Het CT–apparaat maakt wel geluid en ziet eruit als een grote kast met een ronde opening.